*گویش :

گویش مردم این روستا و شهرستان بستک یکی از شاخه های زبان فارسی باستان یا

حداقل زبان پهلوی است که تا امروز بر جای مانده و به حیات خود ادامه میدهد . کسانی که

تا به حال راجع به بستک یا لارستان مطلبی نوشته اند ، متفق القول بر این گفته اصرار دارند

که گویش بستکی یا زبان لارستانی ، بازمانده زبان فارسی قبل از اسلام می باشد . در این

گویش ، واژه های اصیل فارسی وجود دارد که حتی این واژه ها در فارسی امروز یا از بین

رفته یا تغییر شکل داده اند . علاوه بر این به سبب  رفت و آمد زیاد اهالی منطقه با

کشورهای حوزه خلیج فارس و در گذشته با هندوستان ، واژه های عربی و انگلیسی زیادی

وارد این گویش شده اند . گویش بستکی دارای لهجه های متعددی است اما در تکلم ، همه

زبان همدیگر  را به راحتی می فهمند . قصه ها و افسانه هایی که در منطقه بستک هنوز

نقل میشود مربوط به نسل گذشته است ؛ نسلی که شب های دراز زمستان و گرم تابستان

دور هم  جمع می شدند و خسته از فعالیت های روزانه به قصه های قصه گو  ( گپ شو ) یا

دو بیتی هایی که به " شلوا  "  (  شروه  )  گفته می شود گوش می دادند که این روستا نیز

از این قاعده مستثنی نبوده است ؛ امروزه دیگر مردم کمتر می توانند دور هم جمع شوند و