پیشینه تاریخی :

1- در جنب ده ، سمت شمال شرقی ، آثار قلعه ای است به نام " دیزی " که قدمت آن به چند قرن میرسد . در پایین قلعه ، در قسمت دره ی شرقی ، حلقه چاهی نیز وجود دارد که بنا به گفته بزرگان ، تونلی از قلعه تا درون چاه برای عبور و مرور مخفیانه حفر شده است که دهانه تونل در درون چاه ، امروزه مسدود شده است .

2- رشته قنات که در قسمت غربی و همچنین شرقی روستا قرار گرفته ، قدمت زیادی دارند ؛ از این قناتها برای آبیاری نخیلات که در قسمت جنوبی روستا قرار دارند مورد استفاده قرار می گرفتند که برای احیای این قنوات ، نیاز به امکانات و بودجه کافی می باشد .

3- " قبرهای ده من " در قسمت شمال شرقی روستا قرار دارند که قدمت آن به دوران گبر نشین  میرسد ؛ آنها بنا بر اعتقادات و رسوم خود ، کسی را که پیر و فرتوت و از کار افتاده میشد ، در گودالی سر باز می گذاشتند و در کنار او ده من آب و ده من نان قرار می دادند و او را به حال خود رها میکردند تا آنجا بمیرد و بعد از مردن ، او را همانجا دفن میکردند !

4- " آرامگاه حاجی سید ابراهیم " که در قسمت جنوبی روستا واقع است ، قدمت آن تاریخ مشخصی ندارد و زمان زیادی از آن میگذرد ؛ در کنار آرامگاه ، اتاقهایی به همت خیرین برای استفاده زائرین ساخته شده است ؛ گاهی اوقات کسانی که نذر و خیراتی دارند در آنجا غذا می پزند و مردم را به آنجا دعوت میکنند .